سال تحصیلی جدید شروع شده است و تقریبا تمام دانش آموزان به مدرسه میروند. مسیر خانه تا مدرسه یکی از خاطره انگیز ترین مسیرها برای هر کسی است. بیشتر والدین هم ترجیح می دهند که فرزندشان را به نزدیک ترین مدرسه محل زندگی شان بفرستند تا مسیر راحت تری برای رفت و آمد داشته باشد.
این در حالی است که بسیاری از کودکان جهان برای رفتن از خانه به مدرسه، مسیرهای باورنکردنی و غیرقابل تصوری را طی می کنند که حتی ممکن است جان‌شان را هم به خطر بیندازد .یونسکو همواره می گوید پیشرفت در ارتباط و اتصال کودکان به مدارس اتفاق می افتد.
اما در بعضی از مناطق جهان به دلیل صعب العبور و خطرناک بودن مسیر خانه تا مدرسه بسیاری از دانش آموزان تصمیم به ترک تحصیل می گیرند. با این حال اخبار منتشر شده از این مناطق به خوبی نشان می دهد که بعضی از دانش آموزان چه‌قدر برای مدرسه رفتن مصمم هستند.
* 5ساعت سفر در کوهها برای رسیدن به مدرسه. احتمالا این مدرسه دورترین و صعب‌العبورترین مدرسه دنیاست که در منطقه «گولو» چین قرار دارد.
*دانش آموزان منطقه «ژانگ جیوان» در جنوب چین برای مدرسه رفتن باید از یک نردبان چوبی و خطرناک بالا بروند که احتمال هر خطری برایشان وجود دارد.
*مسیرسنگلاخ و یخبندان دانش آموزان در منطقه «زانسکار» هند برای مدرسه رفتن. مسیر آن‌ها از رشته کوه‌های هیمالیاست تا به مدرسه شبانه‌روزی‌شان برسند.
*گروهی ازدانش آموزان اندونزیایی در منطقه « لیبک» قرار دارند و باید برای مدرسه رفتن از روی یک پل معلق و آسیب دیده رد شوند
*هیجان در ارتفاع 800 متری و عبور از رودخانه ریونگرو، مسیر 400 متری کودکان این منطقه از کلمبیا برای رسیدن به مدرسه‌شان است.
*دانش آموزان منطقه « ریائو» اندونزی برای مدرسه رفتن باید کلی قایقرانی کنند.
*بعضی ازدانش آموزان هندی باید از مسیر جنگل و راه رفتن روی ریشه درختان قطور و غول پیکر خودشان را به مدرسه برسانند.
*عبور از یک پل شکسته در سرما و یخبندان کار هر روز دانش آموزان یکی از شهرهای استان «سیچوان» چین است.
*دانش آموزان شهر «پانگوراگان» اندونزی برای مدرسه رفتن هر روز سوار یک قایق چوبی می شوند تا از دریاچه عبور کنند.
*دختران شهر «گاله فورت» در سریلانکا نیز باید از مسیرخطرناکی رد شوند تا به مدرسه برسند.
*دانش آموزان در شهر «پیلی» چین باید 125 مایل در کوه ها سفر کنند تا به مدرسه برسند. مسیر هم گاهی نفس‌گیر و سخت می شود.
*حدود 9 متر پائین‌تر از میله‌های به اصطلاح پل،رودخانه سوماترا اندونزی جریان دارد و دانش آموزان باید به سختی، عرض رودخانه را طی کنند و به مدرسه‌شان در آن‌سوی سوماترا بروند.
*دانش آموزان یک مدرسه ابتدایی در استان «ریزال» فیلیپین هم با سوار شدن برروی یک تایر خودشان را به مدرسه می رسانند.